magazyn lewicy katolickiej

W Polsce powstają ciekawe koncepcje teologiczne (na przykład księży Eligiusza Piotrowskiego i Grzegorza Strzelczyka). Ale przeważa mizeria, której liczne świadectwa wskazuje fanpage „Instytut Pustynnego Demona”. Czemu poziom polskiej teologii rzymskokatolickiej nie jest wyższy?

Osoba letnia nigdy nie postawi wszystkiego na jedną kartę, nie zaryzykuje, nie narazi się. Będzie miała zawsze jakąś drogę odwrotu.

Religijna władza próbuje zamknąć Jezusa w wyznaczonej przestrzeni. Ale Jego nie można zamknąć. Zmartwychwstanie jest Dobrą Nowiną o miłości potężniejszej niż cały aparat instytucjonalnej religii.

Wiarę albo widać w moim życiu, albo jej w ogóle nie ma. Ludzie czasem pytają: Czy jesteś wierzący? Warto wtedy odpowiedzieć: To ty mi powiedz, czy jestem wierzący.

Bóg umiera. Chrześcijanie i chrześcijanki muszą więc towarzyszyć umierającym. Na szpitalnych oddziałach, na ulicach naszych miast każdej zimy, w domach, na wojnie, w lasach i na bagnach. Kto pomaga zabijającym napastnikom, kimkolwiek by nie był, obraża Boga.

Nie błędy wynikające z ludzkiej słabości, lecz schematy myślowe, stereotypy i uprzedzenia najbardziej utrudniają nam żywą wiarę.

Stwierdzenie Kościoła, że szanuje osoby nieheteronormatywne, ale nie akceptuje aktów związanych z ich seksualnością, jest głęboko sprzeczne z integralną wizją człowieka jako osoby.

Pontyfikat Franciszka pokazuje, jak wolno zmienia się Kościół. Żeby dokonać w nim rewolucji, czasami wystarczy parę decyzji, przesunięcie akcentów, kilka gestów i odrobina swobody dawana innym. Wystarczy rozpędzić kościelne młyny. To potrwa, ale będzie z tego dobry chleb.

„Czy jest to papież lewicowy?” – zastanawiają się niektórzy, ale ja podczas moich wędrówek nieraz usłyszałem, by nie zawłaszczać go dla lewicy lub prawicy, bo poglądy i działania Bergoglia wynikają po prostu z ewangelii.

Poprosiliśmy teologów i teolożki ze świata o podsumowanie dekady pontyfikatu Franciszka. Są wśród nich znani na całym świecie: duszpasterka osób LGBT+, teolożki wyzwolenia i feministyczna czy obrońca ofiar wykorzystywania seksualnego w Kościele.

Władca absolutny, który próbuje decentralizować Kościół. Reformator, który nie chce rewolucji. Czuły przywódca bez cierpliwości do części wiernych. Głos Globalnego Południa przymykający oko na jeden z imperializmów. W każdym z tych stwierdzeń jest tyleż uogólnienia co prawdy.

Franciszek zostawia nas z wielkim wyzwaniem: zbudować Kościół całkowicie synodalny. Kościół, który żyje w komunii poprzez uczestnictwo i współodpowiedzialność wszystkich wiernych jako członków Kościoła-Ludu Bożego. Kościół w stanie ciągłego nawrócenia i reformy.