Katolicka nauka społeczna właściwie zniknęła z życia publicznego. Nie widać, żeby dawni katoliccy propagatorzy jej neoliberalnej wersji zajmowali się nią dziś równie chętnie w duchu prezentowanym przez papieża Franciszka. A szkoda.

Światopogląd budowany jest z dwóch zasadniczych sfer: wiedzy i przekonań. W debacie dotyczącej początku człowieka uporczywie przesuwa się pytania o jego początek z płaszczyzny wiedzy, która na nie od dawna odpowiada precyzyjne, do płaszczyzny przekonań.

Katolicy o nastawieniu wolnorynkowym uważają, że zmuszanie kogokolwiek do świadczenia miłosierdzia uwłacza jego godności. Nie dostrzegają jednak tego, że naruszeniem godności człowieka jest też stawianie go w sytuacji, w której o jałmużnę musi prosić. Szczególnie wówczas, gdy może i chce pracować.

Jeśli chodzi o pytanie o to, kiedy zaczyna się człowiek, już dawno nie poruszamy się we mgle. Od dziesięcioleci przestało być ono domeną przekonań, także religijnych. Stało się przedmiotem intersubiektywnej wiedzy.

Gdy Kościół Północny przeżywa kryzys powołań, Południe jest młodsze i dynamiczniejsze: od roku 1972 w całej Ameryce Łacińskiej liczba seminarzystów wzrosła o 440% (sic!), a mimo to wciąż brakuje tam księży.

Koncepcja odrzucająca istnienie mniejszego zła, nie wiadomo dlaczego, wyklucza też hierarchizację zła tak, jakby hierarchizacja była możliwa tylko po stronie dobra. Co więcej, wmawianie ludziom, że tak naprawdę sytuacji, w których wprowadzenie tej hierarchii jest niezbędne, nie ma, może prowadzić do opłakanych skutków.

„W trosce o człowieka i dobro wspólne” to długo oczekiwany dokument hierarchii Kościoła katolickiego w Polsce. Jest to wypowiedź, która zawiera wiele ogólnie słusznych postulatów, ale, jak sami stwierdzają, w której biskupi nie byli w stanie dogłębnie potraktować szeregu problemów, biorąc pod uwagę dynamikę życia społecznego.

W ważnym wywiadzie udzielonym „Kontaktowi” (nr 18, „Resocjalizacja”) Andrzej Wielowieyski wypowiada się na szereg tematów związanych z obecnymi problemami Europy i chrześcijaństwa, w tym przedstawiając między innymi swoje poglądy na aborcję. Stwierdza, że „było dla mnie zawsze oczywiste, że embrion jest człowiekiem”, co jest przejawem jego dobrego rozeznania w biologii. Stwierdza następnie, że życie poczętego...