Jolanta Brzeska stała w miejscu, w którym nie chciało stać państwo, w miejscu obrony zasobu komunalnego – i została tam do samego końca. Liderka ruchu socjalnego została spalona na stosie jak czarownica przez gospodarczą inkwizycję.

Świat coraz bardziej pęka i powstaje coraz więcej szczelin, przez które wylewa się niedopasowanie i niemożliwość spełnienia zbiorowych marzeń o sukcesie w życiu. Wizja idealnego życia jest już w większym stopniu fikcją niż czymś dostępnym, co można sobie wybrać i przeżyć.

Codziennie spotkać je można nawet na głównych ulicach polskich miast. W ciągu dosłownie kilku sekund da się wyszukać kilkanaście tysięcy ogłoszeń o nich w internecie. Mimo to państwo ani społeczeństwo nie interesują się zbytnio ich losem.

Dla mnie to jest jak powrót do czasów młodości, kiedy robiliśmy z Komuną Otwock radio domowe, bardzo autorskie, dla zabawy. Tego ducha zdobywania nieznanych terytoriów i ten entuzjazm odczuwam teraz w Radiu Kapitał.

Dopóki nie wylądujesz w więzieniu, nie zdajesz sobie sprawy z tego, czym jest wolność. Nie zwracasz uwagi, że możesz zapalić światło, kiedy chcesz.