17 września odbyła się w Warszawie druga już Noc Świątyń. Tak jak w zeszłym roku, wzbudziła duże zainteresowanie. Tysiące mieszkańców stolicy – a w tym roku po raz pierwszy także i Poznania – odwiedziło kilkanaście świątyń, aby wysłuchać w nich wykładów, uczestniczyć w warsztatach i porozmawiać z członkami przeróżnych wspólnot religijnych. Zwiedzić można było między innymi meczet, synagogę, cerkwie grekokatolickie i prawosławne, kościoły rzymskokatolickie oraz ewangelicko-reformowane, ale też Narodowe Centrum Baha’i, świątynię Buddystów Zen „Bodhidharma”, gurudwarę Sikhów i wiele innych, na co dzień raczej zamkniętych miejsc.

 

 
„Naszym celem jest ukazanie Warszawy jako miasta wielokulturowego, różnorodnego i otwartego, które swe tradycje wielokulturowości kultywuje od kilkuset lat. Uważamy, że w obecnej sytuacji, gdy niechęć do wszelkiej «inności» jest coraz mocniej zauważalna, tego typu inicjatywy mogą pomóc poznać społeczności, do których niektórzy mogą żywić uprzedzenia” – informują organizatorzy na stronie wydarzenia.

 

 

 

 

 
„Chcemy, by Noc Świątyń była okazją do odwiedzenia miejsc najważniejszych dla przedstawicieli i przedstawicielek różnych wyznań. Wierzymy, że jest to czas zwiedzania niezwykłych budowli i wyjątkowych miejsc, rozmów z członkami wspólnot religijnych, zadawania pytań i rozwiewania wątpliwości. Jest to również wydarzenie o charakterze kulturalnym, gdyż przedstawiciele różnych wyznań przygotowali dla gości koncerty, prezentacje czy warsztaty”.

 

 

 

 
Noc Świątyń organizowana jest w ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Pokoju oraz Dnia Przeciwko Nietolerancji Religijnej i Islamofobii, ustanowionych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ na 21 września. W Warszawie wydarzenie to koordynuje Stowarzyszenie Młodych Dziennikarzy POLIS i kampania Bez Nienawiści.

 

 

 

 

 

Halina Bortnowska tak pisze o Nocy Świątyń:
„Zanim spojrzę na listę miejsc, które zapraszają na chwilę konfrontacji ze swoim sensem i powołaniem, chcę przypomnieć sobie i innym chrześcijanom, że wszyscy razem jesteśmy powołani, by być żywą świątynią. Jest nią nasza wspólnota, choćby nie miała miejsca spotkań okrytego dachem, zaopatrzonego w drzwi, które można zamknąć albo otworzyć na oścież, bardzo szeroko, gestem zaproszenia. W Noc Świątyń tak się powinny otworzyć przede wszystkim drzwi serc, a na znak tego również bramy przybytków poświęconych Najwyższemu. Żywa świątynia, którą tworzą ludzie w geście „znaku pokoju”, nie powinna być otwarta od godziny do godziny czy na jedną uprzywilejowaną noc.
W Noc Muzeów domy sztuki rezygnują z opłaty za wstęp. Świątynie też nie powinny stawiać warunków, kontrolować wiary, z którą ludzie przekraczają ich bramy. Noc świątyń to noc dialogu”.

 

 

 

 

 

 
Zdjęcia: Alicja Szulc i Filip Błażejowski