Po latach rozwijania fałszywej narracji nie byliśmy w stanie przyjąć, że nie żyjemy w najlepszym z możliwych światów. Potrzebujemy zmiany, która pozwoli zachować wypracowane wolności, zmniejszyć nierówności, nie zabić innowacji, nie zniszczyć planety. To wyjątkowo trudne zadanie.

Neoliberalna modernizacja systemu szkolnego była jedynym sposobem, by uratować sens istnienia tego systemu w jego totalnym wymiarze. Tyle tylko, że źródłem legitymacji dla jego istnienia jest racjonalność rynku i logika ekonomicznej efektywności, a produktem – konsument i pracownik dostosowany do potrzeb rynku.