5 marca, w artykule zamieszczonym na stronie „Kontaktu”, dotyczącym 1% podałem informację o tym, że Fundacja „Zdążyć z pomocą” pobiera część środków przekazywanych na rzecz konkretnych osób. Informacja ta jest mylna. Istotnie w przypadku Fundacji „Zdążyć z pomocą” nie są pobierane żadnej formy prowizji od wpłat na konto osób indywidualnych. Za podanie mylnej informacji niniejszym przepraszam.
Powyższa nieścisłość nie zmienia jednak mojej ogólnej negatywnej oceny tworzenia subkont  służących zbieraniu 1% PIT na rzecz indywidualnych osób. Użycie opcji 1% PIT nic nie kosztuje podatnika i dlatego ma tak masowy obecnie charakter. Namawianie podatników, żeby wskazali w formularzu indywidualną osobę,  zmusza często tych, którzy o to proszą, do upokarzającego licytowania się w tym, czyje indywidualne nieszczęście jest dotkliwsze. Zmusza rodziców (bo to oni najczęściej zajmują się tym) do szczególnie rozumianej działalności „akwizycyjnej”. Mechanizm ten w oczywisty sposób ani nie pozwala odnaleźć najbardziej potrzebujących (wielu rodziców nie chce albo nie umie uczestniczyć w tego rodzaju działaniach). Nie wyrównuje też różnic i szans poszczególnych osób, a raczej podtrzymuje je, bowiem opiera się w dużej mierze na indywidualnej zapobiegliwości rodziców i najbliższych. Ci, którzy funkcjonują w środowisku osób zamożniejszych i mają do nich dostęp, z całą pewnością mają szansę na większe świadczenia niż ci, którzy żyją w środowisku osób uboższych (lub takich, wśród których większość osób w ogóle nie wypełnia PIT).
Indywidualne osoby mogą rzecz jasna i powinny spodziewać się wsparcia ze strony innych osób, w tym pomocy materialnej, ale wsparcie to powinno bazować przede wszystkim na autentycznej filantropii (np. w postaci darowizn), a nie wykorzystywaniu 1% PIT, który miał być zarezerwowany dla wspierania szerszych celów pożytku publicznego i który z filantropią nie ma wiele wspólnego.