Pan mówił tak do Mojżesza: «Oznajmij Izraelitom następujące rozporządzenie: Czuwajcie nad tym, by składać Mi w określonym czasie dary ofiarne, moje pokarmy jako ofiary spalane, na miłą woń dla Mnie (Lb 28, 1-2).
Księga Liczb 28. W przepisach dotyczących składania ofiar dla Jahwe zwraca uwagę dokładne oznaczenie czasu, w którym należy to czynić. To nie tak, że do Boga zwracamy się w chwilach wolnych od innych zajęć. To innymi sprawami zajmujemy się wtedy, gdy spełniliśmy nasze obowiązki wobec Boga. Na ofiarę składamy pierwociny, a nie resztki. Hierarchia czynności ma odbijać hierarchię wagi spraw i być świadectwem naszej pokornej uległości wobec Boga. To On wyznacza rytm naszych kontaktów.
 
Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi i uczonymi w Piśmie i cała Wysoka Rada powzięli uchwałę. Kazali Jezusa związanego odprowadzić i wydali Go Piłatowi. Piłat zapytał Go: «Czy Ty jesteś królem żydowskim?» Odpowiedział mu: «Tak, Ja nim jestem». Arcykapłani zaś oskarżali Go o wiele rzeczy. Piłat ponownie Go zapytał: «Nic nie odpowiadasz? Zważ, o jakie rzeczy Cię oskarżają». Lecz Jezus nic już nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.
Na każde zaś święto miał zwyczaj uwalniać im jednego więźnia, którego żądali. A był tam jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami, którzy w rozruchu popełnili zabójstwo. Tłum przyszedł i zaczął domagać się tego, co zawsze im czynił. Piłat im odpowiedział: «Jeśli chcecie, uwolnię wam Króla Żydowskiego?» Wiedział bowiem, że arcykapłani wydali Go przez zawiść. Lecz arcykapłani podburzyli tłum, żeby uwolnił im raczej Barabasza. Piłat ponownie ich zapytał: «Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie Królem Żydowskim?» Odpowiedzieli mu krzykiem: «Ukrzyżuj Go!» Piłat odparł: «Cóż więc złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Ukrzyżuj Go!» Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum, uwolnił Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie. (Ewangelia według świętego Marka 15, 1-15).
Jezus odpowiada na pytanie Piłata, traktuje go serio. Piłat też chciałby zachować się przyzwoicie. Ale wobec Jezusa nie da się pozostać obiektywnie przyzwoitym: albo się wierzy w Jego Boskość i idzie się za Nim, albo jest się zepchniętym w bycie przeciwko Niemu. Piłat jest postacią dramatyczną, ale też niezmiernie ciekawą i pouczającą. Postacią dla mnie niepokojącą, bo jakoś dziwnie sympatyczną, a dokonującą fałszywego wyboru postawy wobec Jezusa.
 
Przeczytaj inne rozważania Autora.