Papież sugeruje, że tylko wiara w osobowy Logos pozwala nam zrozumieć, dlaczego ten świat jest poznawalny, co jest źródłem sensu naszego życia i gdzie szukać nadziei na to, aby niesprawiedliwość, którą widzimy, została ostatecznie pokonana.

Katolicka etyka seksualna jest trudna oraz słabo uzasadniona w stosunku do wyzwań, które stawia. Bywa też szkodliwa dla psychiki wiernych. Można niczego z tym nie robić, a mających wątpliwości surowo napominać. To jednak droga donikąd.

Trzeba wrócić do języka cnót, bez którego trudno w pełni zrozumieć nasze życie moralne w wymiarze jednostkowym, międzyludzkim i politycznym. Bez języka etyki każdy z tych trzech obszarów cierpi z powodu mitów i uproszczeń.

Do dotychczasowych grzechów, które toczyły życie Kościoła, takich jak pedofilia, dołączyły herezja i fatalna w skutkach teologia pastoralna. Taki obrót spraw był niestety do pewnego stopnia do przewidzenia.

Koronawirus jest burzą, która solidnie przetestowała, czy wiara katolików w Polsce jest oparta na teologicznej skale. Wynik testu? Negatywny.

Zmniejszenie liczby osób w kościele podczas Mszy – a do tego zmierzają dokumenty KEP – nie jest żadnym rozwiązaniem. Obecnych zaleceń Episkopatu nie da się podeprzeć ani nauką, ani teologią.