Krystyna Budnicka
właśc. Hena Kuczer – ur. 1932, pedagożka, wychowawczyni, nauczycielka, działaczka społeczna pochodzenia żydowskiego. Najmłodsza z ośmiorga dzieci Józefa Lejzora Kuczera i Cyrli z d. Bzura. Jesienią 1940 r. ich mieszkanie znalazło się w obrębie getta. Od stycznia 1943 r. przez dziewięć miesięcy wraz z częścią rodziny ukrywała się w bunkrze w piwnicy budynku przy ul. Miłej. Krystyna Budnicka przeżyła Zagładę jako jedyna z rodziny. Po upadku Powstania Warszawskiego znalazła się w sierocińcu prowadzonym przez siostry szarytki. Ukończyła Liceum Sióstr Nazaretanek, a następnie pedagogikę z psychologią wychowawczą i pedagogikę specjalną na KUL. Pracowała jako wychowawczyni i nauczycielka w Sanatorium dla Dzieci im. J. Marchlewskiego w Otwocku, inspektorka w Caritas Archidiecezji Warszawskiej, a później nauczycielka w szkole zawodowej dla dzieci z niepełnosprawnością umysłową w Pruszkowie (obecnie Zespół Szkół Specjalnych im. ks. Jana Twardowskiego). Od 1991 r. jest działaczką Stowarzyszenia „Dzieci Holocaustu”, w którym przez wiele lat pełniła funkcję wiceprzewodniczącej. Spotyka się z polską i niemiecką młodzieżą, występując jako świadek historii. W 2018 r. otrzymała tytuł Honorowej Obywatelki Miasta Stołecznego Warszawy.