PiS stawia na muzea i sprzeciwia się monopolowi światopoglądowemu, Koalicja Europejska skupia się na decentralizacji, a Lewica na przejrzystości. Co jeszcze znalazło się w programach wyborczych w punktach poświęconych kulturze?

Kilka dni przed wyborami postanowiłem sprawdzić, co startujące do parlamentu partie mówią o kulturze. Najbardziej rozczarowuje lewica. W jej programach nie ma nawet diagnozy palących problemów polskiej kultury. O propozycjach i rozwiązaniach możemy tylko pomarzyć.

„Jolanta” wpisuje się w trwającą od kilkunastu miesięcy debatę o dwudziestu pięciu latach III RP. Dyskusja intelektualistów musiała w końcu przenieść się na karty powieści. Dobrze, że zrobiła to Sylwia Chutnik, która przeprowadziła nas i swoich bohaterów przez tę debatę brawurowo.

Jedyną nadzieją na odrodzenie polskiej lewicy wydaje się Partia Razem. Czy wyciągnie lekcje z przeszłości?

Hansen myślał o Formie Otwartej jako o uniwersalnym narzędziu, pozwalającym na zwiększenie udziału użytkowników przestrzeni w jej projektowaniu. Kiedyś razem z warszawskimi socjologami przygotował ankietę, która pokazywała ramy mieszkania, czyli ściany zewnętrzne. Każdy z przyszłych mieszkańców osiedla miał dostać taką ankietę i pokazać, w którym miejscu chce mieć ściany działowe w mieszkaniu. Cel był jeden:...

Tym razem przeniesiemy się do Wrocławia. Sprawdzimy, na jakim etapie są przygotowania do obchodów Europejskiej Stolicy Kultury w 2016 roku i zaprosimy na wystawę o wrocławskiej awangardzie w warszawskiej Zachęcie.

Tym razem pytamy w naszej stałej rubryce o dalsze losy warszawskiego Programu Rozwoju Kultury i polecamy najnowszy numer „Magazynu SZUM”.

W naszym cyklu o najważniejszych książkach, wystawach i wydarzeniach związanych ze sztukami wizualnymi nieco krytykujemy „Co jest społeczne” w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie i namawiamy do oglądania murali.

Strajk w instytucjach kultury, „Notes.na.6.tygodni” i wystawa „Sprawa jest w załatwianiu” – to warto zobaczyć i przeczytać przez najbliższe dwa tygodnie

Agnieszka Tarasiuk zestawiła ze sobą pozostałości po kolekcji rzeźb rodziny von Rose i archiwum wybitnej fotografki Zofii Chomętowskiej. Piszę o pozostałościach, ponieważ na wystawie widzimy nadpalone, zniszczone, porozbijane rzeźby, które zostały wykopane z ziemi po 50 latach od zniszczenia posiadłości rodziny von Rose.

Esencją programu Erbel była zmiana myślenia o mieście. Odwrócenie jego logiki: najpierw zajmijmy się mieszkańcami, szczególnie tymi najsłabszymi i na nich budujmy siłę miasta. Natomiast wszystkie zewnętrzne atrakcje, przyciąganie inwestorów, są drugorzędnie. Rządzący samorządowcy wzięli tylko fragment, który mówił o stworzeniu lepszej przestrzeni i warunków życia. Kompletnie zignorowali odwrócenie paradygmatu.

Nowy numer "Krytyki Politycznej" poświęcony instytucji krytycznej, wystawa fotografii Gilles Elie Cohena w warszawskiej galerii Obserwacja i album wystawy "1000 lat nowoczesności" - to warto przeczytać i zobaczyć przez najbliższe dwa tygodnie.

Kerez patrzy na Warszawę, na jej wybitne budynki, z dystansu. „Gdy opowiadałem o politycznych wątkach założenia MDM-u, przerywał, mówiąc, że gdy ja patrzę na budynki, to widzę historię, podczas gdy on, patrząc na budynki – widzi budynki”. Warszawa Kereza jest wizualną przygodą ukrytych przez historię, reklamy wielkoformatowe, roszczenia i brak remontów realizacji wybitnych architektów.

Inicjatywy i galerie artystów; Wystawy w MSN Recto/Verso i Gdyby dwa morza mogły się spotkać ; Tajsa. Wczoraj i jutro brzmi tak samo

Wystawy Natalii LL „Secretum et tremor” i Katarzyny Józefowicz „Habitat”; Galeria Raster; Format P#10.

Miasto jest pojmowane przez Bęc Zmianę jako nieustanny ruch koncepcji i ścieranie się różnych grup interesów.

Po odwołaniu spektaklu Golgota Picnic można mówić o zwrocie konserwatywnym, który pożera niezależne instytucje kultury. To kolejny przypadek cenzurowania artystów w Polsce i wywierania presji przez środowiska fundamentalistyczne.

Taktyka wspierania wyłącznie jednej grupy społecznej cementuje w Polsce szalony kapitalizm, który na zasadzie walca „rozgniata” kolejne sfery życia społecznego i ekonomicznego. Uśmiechnięte twarze akuszerów polskiej transformacji w pewnym momencie doprowadzą do wybuchu społecznego niezadowolenia. Strajk to w końcu powstanie z kolan.

Wznoszone przez kibiców hasła obalenia rządu łączą się nie tylko z ideą silnej Polski, która ma stać się homogenicznym krajem białych, heteroseksualnych i katolickich jednostek. Dochodzą do tego postulaty, które są typowymi hasłami socjaldemokratów.

W najnowocześniejszych, czystych, szybkich, ekologicznych i bezpiecznych autobusach białe kołnierzyki poruszać się będą po mieście. Nie może być jednak tak, że transport publiczny staje się dostępny wyłącznie dla jednej grupy społecznej.

Ratzinger odrzuca dokonania współczesnej teologii, koncentrując się na zbudowaniu pomostu pomiędzy wiarą a nauką teologiczną. Skutkuje to jednak stworzeniem atmosfery braku pluralizmu: papież twierdzi, że nie zgadza się z różnymi teologami, jednocześnie nie przedstawiając argumentów.

Żyjemy w kraju, w którym nie przestrzega się praw człowieka. Polska nie jest dobrym miejscem dla obcokrajowców. Wschodnie granice są szczelnie zamknięte, służby celne perfekcyjnie wyszkolone. Dziwi powoływanie Partnerstwa Wschodniego przez Radosława Sikorskiego, lansowanie przez wszystkie poprzednie rządy idei Polski jako lidera regionu, kraju przyjaznego dla innych narodowości.