W dzisiejszej polityce brakuje śmiałych wizji, nie wyznaczamy sobie odległych celów i nie marzymy o nowościach. Zupełnie nie myślimy o tym, że mechanizmy demokratyczne można poprawiać albo i nawet wymieniać.

„Kto Tuwima wiersz przepisał, jako własny tobie wysłał” – śpiewały Czerwone Gitary i to jest, moim zdaniem, bardzo inteligentna definicja sensu liryki: wiersz jako środek dopomagający czytelnikowi w wyrażeniu siebie.