Może nie zmienię Kościoła. Mogę jednak w jego środku zbudować dom dla tych, którzy chcą żyć w wolności i nadziei, wiedząc, że On nigdy nie będzie kochać ani mniej, ani bardziej, bo już dziś kocha każdego z nas miłością największą.

Kościół stał się za bardzo przemawiającym, za mało zaś rozmawiającym. Przedwieczny Logos przez Wcielenie stał się niemowlęciem, czyli niemową. Kościół musi nadrobić ten rys tożsamości Jezusa związany z dzięcięctwem, czyli przynależnością i byciem zależnym od innych.

Wielki Czwartek domaga się od nas chrześcijaństwa, które „szuka twarzy”. Dopomina się uważności wobec słowa Chrystusa i jednocześnie wobec potrzebującego człowieka.