Gdy Arka Przymierza Pańskiego dotarła do obozu, wszyscy Izraelici podnieśli głos w radosnym uniesieniu, że aż ziemia drżała. Kiedy Filistyni usłyszeli głos okrzyków, mówili: «Co znaczy ów głos tak gromkich okrzyków w obozie izraelskim?» Gdy dowiedzieli się, że Arka Pańska przybyła do obozu, Filistyni przelękli się. Mówili: «Ich Bóg przybył do obozu». (1Sm 4, 5-7)
Pierwsza Księga Samuela 4-5. Arka Przymierza nie jest amuletem. Symbol nie ma mocy sprawczej, decyzji Bożej nie da się sprowokować, ani przewidzieć. Tego muszą się uczyć wszyscy wierzący. Ufają Bogu, ale wyroków Jego nie znają. Pozostają ciemni – i czasem biorą w skórę od niewierzących, a na co dzień wydają się zawsze trochę od nich głupsi. I tę pozycję w świecie powinni pokornie przyjąć. Nie jesteśmy mocni i mądrzy. Moc i mądrość prawdziwa jest tylko w Panu. Potem jednak okazuje się, że Arka Przymierza w rękach Filistynów przynosi im serię kar za świętokradztwo. Symbol nie ma mocy sprawczej, ale Pan nie odbiera mu znaczenia, tylko potwierdza je na swój, nieprzewidziany przez ludzi sposób. Chyba można powiedzieć więcej: Pan nie realizuje ludzkich scenariuszy ratunku swych sług, ale włącza własne, nieprzewidywalne. Czasem nie wybawia ludzi od cierpień, ale potem im je wynagradza. Jesteśmy w ręku Pana, ale jest to ręka niewypowiedzianie dobra.
 
Odpowiedział im Jezus: «Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną. To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat». (J 16, 31-33).
Ewangelia według świętego Jana 16. „Ufajcie, Jam zwyciężył świat”. Jesteśmy powołani nie do sukcesu w świecie. Mamy może przejść przez doczesną klęskę. Spektakularną albo ukrytą. Ale postępując za Nim, będziemy uczestniczyć w Jego zwycięstwie po tamtej stronie.
 
Przeczytaj inne teksty Autora.