Będziesz się bał Pana, Boga swego, zachowując wszystkie Jego nakazy i prawa, które ja tobie rozkazuję wypełniać, tobie, twym synom i wnukom po wszystkie dni życia twego, byś długo mógł żyć. Słuchaj, Izraelu, i pilnie tego przestrzegaj, aby ci się dobrze powodziło i abyś się bardzo rozmnożył, jak ci przyrzekł Pan, Bóg ojców twoich, że ci da ziemię opływającą w mleko i miód. Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Panem jedynym. Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił. Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję. (Pwt 6, 2-6).
Księga Powtórzonego Prawa 6. Będziesz się bał Boga twego, będziesz Go miłował…  Czy to sprzeczność? Bać się – w tym kontekście rozumiem przez to pamięć o Bożej wszechpotędze i o własnej całkowitej zależności od Jego woli. To rozpoznanie swojego statusu stworzenia Bożego i aprobata tej sytuacji bytowej. A w tej aprobacie jest już pierwszy błysk miłości do mojego Stwórcy. Boże, jak dobrze, że jesteś! I dobrze, że dzięki Tobie jestem i ja. Dziękuję Ci, żeś pozwolił mi być.
 
Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa. Wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło. A mówiły między sobą: «Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?» Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły. Lecz on rzekł do nich: «Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział». One wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały. (Mk 16, 1-8).
Ewangelia według świętego Marka 16. Charakterystyczna reakcja tych niewiast, które pierwsze dowiedziały się o Zmartwychwstaniu: ogarnęło je zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie powiedziały, bo się bały. Zmartwychwstanie przekracza naturę, ukazuje inną rzeczywistość. Znały przedtem Jezusa i wiedziały, czym jest ludzkie życie. A teraz to wszystko okazuje się inne – i rzeczywistość życia, i osoba Jezusa. To je przerasta.
 
Przeczytaj inne teksty Autora.